Maatschap Piek: al ruim 5 jaar een tevreden leverancier

26 jaar geleden is Jelle Piek vanuit Wolvega de A32 overgestoken en heeft hij, samen met zijn vrouw een melkveebedrijf gekocht in Ter Idzard. Daar woont hij nog steeds op het met bomen omheinde terrein. Aan de andere kant van het terrein komt de jongste zoon Thijs wonen. En daartussenin staat nu het nieuwe mantelzorghuisje van oma. Op een paar minuten rijafstand woont de oudste zoon, Wieger, met zijn gezin bij de jongveestal van maatschap Piek. Een familiebedrijf, vol vertrouwen en nieuwsgierigheid naar de toekomst!

‘Nu onze twee zonen in de maatschap zitten, hebben we forse investeringen gedaan door de aankoop van bijna 50 ha grond gras- en maisland en een woning met veestallen. Investeringen die terugverdiend moeten worden. Maar het allerbelangrijkste is dat we goed met elkaar kunnen opschieten en er hard voor willen werken’ zo vertelt Jelle.

Van proberen kun je leren en meten is weten

‘We hebben gefokt met Fleckvieh en Brown Swiss, waardoor we nu sterke en robuuste koeien hebben. We leveren aan FrieslandCampina jaarlijks zo’n 2,7 miljoen liter melk met een bovengemiddelde kwaliteit,’
Ruim 5 jaar is Piek leverancier bij Vitomega, elke keer worden er wel 12-14 emmers opgehaald. En dat levert een stuk meer op dan de melkprijs. Hoe hoger de brixwaarde, hoe hoger de opbrengsten. De brix-waarde van de biest die hij aan zijn kalveren geeft, wordt ook gemeten. ‘Een brixwaarde van 25 is ideaal, maar meestal schommelt het tussen de 20 en 22. Ik ben benieuwd naar de aanvullende werking van biestverrijker Vitostart+ en wil het graag uitproberen’, zo laat Jelle ons weten.

Wel of geen melkrobots?

De 300 melkkoeien worden 2 keer per dag gemolken in wisselende diensten. Dat betekent per persoon ongeveer 6 uur werken in de
24-stands melkcarrousel.

‘Mijn jongste zoon wil op termijn graag een melkrobot aanschaffen. Voor de omvang van ons bedrijf betekent dat 5 robots, veel aanleren, een aanpassing in de routing van de stal en nog vaak “even dit of dat oplossen”, aldus Jelle. ‘Na het melken zijn we nu ook klaar om iets anders te gaan doen’. Zijn zoon Thijs ziet dat anders: ‘personeel om mee te melken is schaars en wordt nog schaarser. Bovendien heb je dan te maken met allerlei continuïteitsproblemen door vrije dagen, ziekte etc.’

Thijs heeft energie en toekomstdromen genoeg, maar ook het trotse besef dat ‘dankzij de strategie van mijn pa, om organisch te blijven doorgroeien, het bedrijf klaar is voor de toekomst.’